Γιατί η αλλαγή είναι τόσο δύσκολη; Γιατί φοβάμαι το άγνωστο; Γιατί νεκατώνεται το στομάshι μου τζιαι δίνεται κόμπο τζιαι γίνεται πατεριμή; Δεν είμαι κανένα μωρό που τωρά ξεκινά να κάμνει στρατά, αλλά πιάνω τον εαύτο μου να νιώθει σαν φοϊtchιασμένο πουπουκshιούιν κάθε φορά που έχω να αντιμετωπίσω μιαν τεράστιαν αλλαγή.
Πάω πίσω Κύπρο μόνιμα, τόσο τζιαιρόν εξωτερικό, αποφάσισα να κτίσω την "καριέρα" μου τζιαι την ζωή μου τζιαμέ που ανήκω, ως πάρατζιει. Εν μέρει αρέσκει μου πολλά η αλλαγή, είμαι ονειροπόλα, αρέσκουν μου τα άγνωστα, οι περιπέτειες, το καινούριο.
Η αλλαγή εν δύσκολη, εκτός αν είμαι καλοδιωμένη λάθος τζιαι αντιλαμβάνομαι τα ούλλα διαφορετικά. Η αλλαγή εν δύσκολη, γιατί μέσα στο νού μου τον μιτσή έχω την εικόνα του "πώς θα ήθελα να είναι τα πράματα" τζιαι την εικόνα του "πώς πιθανόν να είναι τα πράματα", so οι εικόνες του μυαλού μου με μεταφέρουν σε ένα τόπο αγχώδης ανυσηχίας παρά ανυπομονησίας.
Η αλλαγή εν δύσκολη επίσης, γιατί θέλω σιγουριά και έλεγχο. Θέλω αυτό που είναι νορμάλ και έχει ισορροπία, αλλά θέλω να έχει και μια δόση τρέλας και να γίνεται ευχάριστα απρόβλεπτο.
Η αλλαγή εν δύσκολη, γιατί με αναγκάζει να πιστεύκω στο θεό μου ή ξέρω ‘γω σε μιάν ανώτερη δύναμη. Μην με παρεξηγήσετε, εν έχω κάτι με το θεό σας, αλλά μπροστά στην αλλαγή, αναγκάζομαι να πιστεύκω παραπάνω στο Θεό παρά στον εαυτό μου, γιατί κάποια πράματα δεν εξαρτώνται από μένα πάντα, αλλά ξέρω ‘γω, που μιαν αόρατη υπερδύναμη που κινά την τύχη, τες πιθανότητες τζιαι την μοίρα, τζιαμέ που οι άνθρωποι σταματούν να ρίζουν έλεχγο. Φυσικά δεν είμαι μοιρολάτρης, ούτε λαλώ πώς ούλλα ελέχγονται που αλλού, φυσικά και έχουμε ευθύνη σε ότι γίνεται γύρω μας τζιαι εμείς ορίζουμε ως έναν βαθμό τη μοίρα μας. Σε καταστάσεις όμως που δεν μπορώ να δω τί έρχεται και τί με περιμένει και εκεί που δεν έχω κάτι οικείο να κρατηθώ, βρίσκομαι στη θέση αυτή που πρέπει να εμπιστευθώ κάτι πίο μεγάλο από τον εαυτό μου.
Που την άλλη έτσι σταματάς να νιώθεις τόσο ισχυρός και επιτέλους αντιλαμβάνεσαι πως κάποτε ίσως να πρέπει να πιστεύεις στο θεό σου, όποιος και να’ναι αύτος, ο οποίος δεν αλλάζει ποτέ! Όπου και να είσαι, απ’ όπου και να έρχεσαι, όπου και αν πιστεύεις, είναι παντού το ίδιο και όλοι μας τελικά πιστεύουμε κάπου εκτός από τον εαυτό μας!
"Παρακαλώ φέτρε μου μια μπύρα ή ένα κρασούδιν με κούνες κυπριακές πλής, γιατί εχάρηκα με αυτήν μου την φιλοσόφισην και νιώθω να πιστεύκω. Θεέ μου, βοήθα τον κόσμο να με αντέξει ώσπου να κατεβεί το αεροπλάνο, τζιαι πλής όι να ππέσει". Θέκκιου, πάπαϊ!
10 comments:
Σε διαβάζω συχνά και νομίζω δεν έτυχε να σχολιάσω... Σε διαβάζω και βρίσκω τόσα πολλά κοινα... Νοιώθω να σε ξέρω...
Έχεις τόσο δίκαιο... Η αλλαγή είναι δύκολη..κυρίως μετά από χρόνια... από εμάς εξαρτάται όμως να την πάρουμε θετικά και να προχωρήσουμε μόνο μπροστα!
Σου εύχομαι καλό επαναπατρισμό... και έχεις από καρδιάς την πιο ομαλή προσγίωση... (και από τις δύο απόψεις!)
Καλή συνέχεια...
Το λοιπόν, καλή τύχη εν μεγάλη η αλλαγή που αποφάσισες να κάμεις. Μα τί περιμένεις, να το πάρεις χαλαρά? Εν φυσικό να φιλοσοφάς έτσι τζιαι να αχχώννεσαι. Εν τούτη η αποδοχή της αλλαγής τζιαι του ταρακουνήματος που εννα σου φέρει το "μεγάλωμα" τζιαι τες εμπειρίες της ζωής τζιαι θα σε κάμει άτομο flexible. Χρειάζεται η ψυσιή τεράστια ταρακουνήματα πότε πότε, για να μας φκάλλει έξω τον καλλύττερο μας εαυτό. Χωρίς τούτα βαρκούμαστεν στο τέλος τζιαι βρίσκουμεν διέξοδο στην κατανάλωση που το βάρεμαν το πολλύν. Ενώ αμαν κάμεις τεράστιες αλλαγές η προσοχή σου εννα πάει πάς την επιβίωσην τζιαι θα γινείς ακόμα πιό τσιάκκισσα.
Άρα αγκάλιασε το αίσθημαν της ανασφάλειας γιατί εν φίλος σου.
kalosorises stin kypro...
en wraia na filosofas an tzai pistefkw oti tis perissoteres fores den mas vgazi kapou kai kapote peripleki ta pragmata akoma perissotero.
sto thema mas. kapioi pistevoun sto theo kapioi alloi pistevoyn stin tyxi kai alloi sto pepromeno. aytoi oi athropoi exoun tin apopsi oti yparxi kati panw apo tous athropous pou ritmizi tis zwes tous kai etsi afou den mporoun na allaxoun kati epanapavonte. yparxi kai mia alli merida anthropwn p pisteyoun stin athropini dinami kai thelisi. aytoi oi athropoi ypostirizoun oti oi idioi ritmizoun tis zwes tous kai kanenas allos. etsi akoma kai tis allages mporoun na tis epitaxinoun, na tis epivradinoun i akoma kai na tis akirwsoun. pantos egw akoma den ekatalava se poian omada anthropwn anoiko...
tha einai diskolo tous prwtous mines. enna theleis na fakkas tin kkelle sou pas ton toixo, mporei tzai na se piasei i katathlipsi. touta oulla omws enna diarkesoun wspou na evreis ton xwro sou, tous filous pou tha tairkazeis, ta topoudkia pou tha theleis na sixnazeis. episis thwreis oti meta apo xronia apousias, allazeis polla tzai otan epistrepseis en tairkazeis pleon me tous palious sou filous, oi opoioi emeinan oi idioi h allaksan tzai tzinoi. en peirazei omws, tha evreis allous. enna vreis galini se kapoi afasi tzai enna tin agapiseis ksana (an matheis na paizeis pello llio, tzai na men "thwreis" ta kakws exonta tis Kiprou)
οι αλλαγές είναι δύσκολες αλλά και ενθουσιώδεις και προκλητικές.
θα τα καταφέρεις
Καλημέρα Τριολούιν
Για την ερώτηση σου απάντησα σου στο μπλοκ μου.
Σορρυ για την αργοπορία αλλα δεν μπορούσα να σου απαντήσω.
Είπα να σου το πω δαμέ στο μπλόκ σου γιατι είπα να μεν αφήνω κανενα παραπονούμενο αμα με ρωτα για σιύλλους.
Δεν είναι εσένα μόνο που νεκατώνετε το στομάσι σου με τες αλλαγές.
Να πιστεύκεις στο Θεο αλλά παραπάνω στο εαυτό σου.Πίστεψε στον εαυτό σου τζαι τις δυνάμεις σου τζαι θα πετύχεις.
Ψυσιήν τζαι νέυρο.
Άτε μπάϊ σου
Antl-l: Χαίρομαι που νιώθεις έτσι και ευχαριστώ πολύ που με διαβάζεις και αφήνεις κόμεντς.
Διάσπορέ μου: Ήβρα τούντην φιλενάδα που λαλείς.Κάποτε παίζει μου πουσκιές, αλλά εννα την τριχομαλλίσω καμείαν ώρα να κάτσει στ'αύκα της. Ευχαριστώ που με καταλαμβαίνεις.
Oniropolos: Ευχαριστώ, ούτε γω ξέρω που να μπηκτώ ακόμα.
Cake: Φακκώ,κουτουλλώ τζιαι τραβώ τα μαλλία μου! Νιώθω τόσο διαφορετική, είμαι όπως την τάτσα, όπως την μούγια μέσ'το γάλα.Τόσο innovation που να το μπήξω; (Εκεί που θα πούν οι πονηροί δεν χωράει)
Ρίτσα: Μ'αρέσεις! Θα δείξει!
Last but not least Shepherd Dog: Ευχαριστώ, θα διαβάσω τί μου απάντησες για τους συίλους. Ψυσιήν τζιαι νεύρο,να΄σαι καλά!
Enimerose mas me tin proti efkeria pos exun ta pragmata tora me auti tin allagi p ekanes, 8a ine endiaferon!
Have a look at my post number 32, thank u:) take care!
καλωσόρισες στα πάτρια εδάφη, νόστιμον το ήμαρ που έλεγαν τζιαι οι πρόγονοί μας (τζιας βρίσκομαι τζια ζω στην ελλάδα, λόγω προσφυγιάς).
Συν Αθηνά και χείρα κίνει (παλαι καταφεύγω στους αρχαίους) τζιαι μεν περιμένεις τα ούλλα που το θεό. Μεν απογοητευτείς αλλά κυρίως μεν τελματώσεις στες απολύτως κυπριακές συνήθειες. Φκάλε που το μπαούλο σου τες τζινούρκιες, όσες έμαθες έξω που ήσουν τζιαι προσπάθησε να τις περάσεις στο περιβάλλον σου. Ε δύσκολον αλλά όι ακατόρθωτον. Με μιαν ...αφρόζαν το στομάσιην επανέρχεται. Ατε, καλήν προσαρμογήν
Iperoptis: Κουτουλλώ παστους τοίχους. Είμαι κρίμα! Έγραψα πιο πάνω στο Cake πώς εν η προσαρμογή μου. Εν πολλή πειρά θέμας! :) θα δώ αύτο που μου λές.Βεβαίως!
Phlou...flis: Hahahaha! I like your nick name!Εν τζιαι καρτερώ τα ούλλα που τον Θεό, κινώ τζιαι τα πόθκια μου τζιαι τα σιέρκα μου.Αλλά έσιει πράματα που εν εξαρτούνται μόνο που τες κινήσεις μου. Όσο για το στομάσι, εν καταλάβει τίποτε τωρά που την πολλή σούβλα τζιαι την πολλή παττίχα! Ευχαριστώ για την υποστήριξη.
Post a Comment