Κάποιοι γύρισαν και είπαν πως τον σκότωσαν οι κακές οι γλώσσες ... Γλώσσα είναι, κοπανάει. Πόσο μάλλον για ένα διάσημο. Κανείς δεν είπε πως τον σκότωσε η ταχύτητα, πιθανόν σε συνδιασμό με το ποτό ή την αϋπνία, την κόκα και την κακιά στιγμή. Ό,τι κι αν τον σκότωσε, έφυγε αφήνοντας πίσω του ό,τι πρόλαβε να αφήσει ... Κρίμα το παιδί και αυτοί που έμειναν πίσω. Πολύ κρίμα!
Όσο για τους Κύπριους που ενοχλήθηκαν για τον στίχο του τραγουδοποιού "κυκλοφοράς σαν σκάρτη γκόμενα στα κατεχόμενα" : Υποκριτικά ανθρωπάκια κυπριακού, εθνικού κομπλεξισμού! Θα μου πείτε βέβαια, δεν έχω κάτι καλύτερο βρε παιδί μου να ασχοληθώ γι'αυτό και με ενοχλούν στίχοι από σκυλοτράγουδα - σουξεδοτράγουδα - whatevah - αλλά θικτήκατε ιδιαίτερα για τη λέξη "κατεχόμενα", αναφερόμενοι σε ήρωες και αγωνιστές που έπεσαν για την πατρίδα, που ΑΝ άκουγαν αυτό το τραγούδι θα έτριζαν τα κόκκαλά τους! Κυκλοφοράτε με την ταμπέλα της εθνικοφροσύνης και κανένας δεν πιάνει στο στόμα του τα "κατεχόμενα", ενώ χιλιάδες από σας ψωνίζετε χιλιάδες πράγματα και πετάτε λεφτά στα καζίνο .... στα κατεχόμενα. Και θέλετε και λύση, αλλά τη λύση: "Έξω οι Τούρκοι από την Κύπρο"!!!! Τέτοια λύση δεν θα βρείτε ποτέ, ο πόλεμος έχει απώλειες, καλημέρα βλάκα, καλημέρα! Και μετά κλαίτε τον μακαρίτη , χωρίς να μετανιώσετε για το κοτσομπολιό και την τάχα ενόχλησή σας για μια ατάκα τραγουδιού! Ήταν μια ανούσια ατάκα όντως, όπως αρμόζει σε αυτού του είδους ασμάτια. Για την πλάκα ρε αδερφέ, γιατί δεν ταίριαζε κάτι άλλο, για το γαμώ το. Βλέπε άλλους στίχους που δεν σε ενόχλησαν : "Έλα στον παππού και μην κοιτάς αλλού", "Απόψε έχω περίοδο, μα έχω κι άλλη δίοδο", "Μείνε μαζί μου έγκυος, είμαι πολύ φερέγγειος", "Μπορείς απόψε να βγείς, μ'όλες τις τσούλες της γης", "Πάρε μου μια πίπα να κόψω το τσιγάρο". Να μην επεκταθώ. Την υποκουλτούρα την χρειαζόμαστε. Αν μη τι άλλο, πλάκα να γίνεται. Ή μην τα ακούς εσύ ο κουλτούρας άμα έχεις πρόβλημα. Αλλά να αναστατώνεσαι και τόσο για τη λέξη "κατεχόμενα", είσαι πολύ υποκριτής και κομπλεξικός! Τέλος!
Όσο για μένα..... δεν ήμουν φαν του Παντελίδη, ξέρεις η "ροκού", η "heavy - μεταλού", η "jazz-ίστρια", η τραλλαλλά τριαλλαλλό... όμως δεν θα το κρύψω, μου άρεσε ο Παντελής, μου άρεσαν και κάποια ασμάτια που όταν τα άκουγα στους γάμους σας και στα έξω, διασκέδαζα με την ψυχή μου. Τέτοια κολλήματα δεν έχω στη μουσική, έστω αν επιλέγω να ακούω κάτι συγκεκριμένο. Άμα το σώμα και η ψυχή χορεύουν, πάει να πεί αρέσει στον οργανισμό, οπόταν: ασταδιάλα και 'σεις και οι ταμπέλες σας!
Αιωνία η μνήμη όσων χάθηκαν στην άσφαλτο! Όταν οδηγούμε, προσέχουμε τον εαυτό μας και τους άλλους! Και τέρμα η υποκρισία και η ταμπελοποίηση, αν θα δεί μιαν άσπρη μέρα τούτος ο τόπος. Μπούκτησα! Αν μη τι άλλο, μια ζωή την έχουμε, ας τη ζήσουμε στο μάξιμουμ. Σήμερα είσαι, αύριο δεν είσαι φίλε μου!
(Αυτό το τραγούδι θέλω να παιχτεί στη δική μου κηδεία!)
