Αληθινές Κυπριακές Ιστορίες: Ο κύριος Αντρέας

Ο κύριος Αντρέας εν ένας 50 ρης με 5 κοπελλούθκια. Πριν παντρευτεί, είshιεν πρόβλημα με το κουμάριν, αλλά άμα επαντρέφτηκεν την Μαρίτσα του, 17 χρονών ππαλαζούιν, ίshιωσεν τζιαι έγινεν ο πιο καλός οικογενειάρχης. Αν τζιαι την γυναίκαν του εγνώρισέν την που προξένεια, ερωτευτήκαν τζιαι εκλεφτήκαν πριν την "σίουρην" κουβένταν. Η Μαρίτσα γι' αυτήν της την πράξην, έφαεν θκυό βιζυνόπατσους που την πολλά αυστηρή της shηράτην μάνα τζιαι ήταν βαούμενη για 3 ημέρες έσσω, ώσπου να γίνει η συμφωνία "τίμια" τζιαι "σωστά". Ο γάμος έγινεν, το ένα κοπελλούιν μετά το άλλο, αλλά τζιαι οι θκυό τους αφοσιωμένοι στα παιθκιά τους τζιαι στο σπίτι τους. Με πολλές δυσκολίες τζιαι χωρίς καμιάν βοήθεια, κούτσα-κούτσα εκαταφέραν τα, εκάμασιν πέντε λεβεντόπαιδα.

Ο Αντρικκής ήταν πολλά ωραίος άντρας, λεπτός με μεγάλην παράξενην μούττην, αλλά εκλεπτισμένος, καλλιεργημένος, με ωραίαν βαρετήν ποιητική φωνήν. Ήταν πολλά ευαίσθητος άνθρωπος - έγραφεν τζιαι ποιήματα - τζιαι ανοικτόμυαλος, τζιαι τα παιθκιά του ήταν πολλά συνδεδεμένα μαζί του. Πολλά φιλελεύθερος, εν επέβαλλεν τη γνώμην του μέ για ομάδες, μέ για πολιτικά, μέ για κάπνισμα, μέ για επαγγελματικήν καθοδήγηση, άφηνεν τον καθένα να θκιαλέξει τον δρόμο του, φτάνει ό,τι κάμνουν να το κάμνουν με αγάπη, ήθος, σεβασμό τζιαι να μεν φιλούν τον κώλο κανενού για να ανέβουν. Να ανεβαίνουν με την αξία τους τζιαι μόνον, αλλιώς να μείνουν τζιαμέ που ένει. Εν έδωκεν ούτε τζιαι ένα πατσίν στα κοπελλούθκια του, άφηνεν την Μαρίτσα να τα φκάλει πέρα τζιαι εθκιάβαζέν ή έφκαλλέν τους παραμύθκια, εχαϊδευκέν τα ώσπου να τζιοιμηθούν ως τα 10 τους χρόνια. Ούλλοι οι γνωστοί τζιαι φίλοι εβρίσκαν την να συζητούν μαζί του για τον τρόπο που εμίλαν τζιαι που τα τόσα πράματα που έξερεν. Ήταν τζιαι καλοφωνάρης τζιαι ελάμβανεν μέρος σε πολλές μουσικές τζιαι ποιητικες βραδιές. Εκάπνιζεν ένα πακέττο Craven A την ημέραν.

 Η Μαρίτσα, όπως τον άγγελο, αθώα τζιαι πάντα καλοσυνάτη, χαλίν να την πατήσεις. Έππεσεν θύμα εκμετάλλευσης σε πολλές δουλειές.  Η φάτσα της λάμπει ακόμα τζιαι τα γαλάζια της τα μμάθκια ούλλο θλίψη τζιαι παιδικήν αφέλεια.  Επέρασεν τζιαι μιαν έκτρωσην, που την εξαναγκάσασιν οι δικοί της, κανονικά τζιαι με το ζόρι, γιατί ήταν μιtchιά τζιαι ήρτεν πολλά σύντομα το δεύτερόν της κοπελλούιν τζιαι μια φυσική αποβολήν. Εκκλάshιαρεν λλίον, αλλά ο Αντρικκής εν εδίαν παμόν τζιαι εν έπαιρνεν προφυλάξεις. Εξεκίνησεν να καπνίζει κρυφά που τα ξένα μμάθκια, μέσα στην τουαλέττα τζιαι στην κουζίνα, ποττέ μπροστά που κανέναν ξένο, γιατί εν ήταν "σωστό". Εκάπνιζεν κανονικά τζιαι στην τελευταία της εγκυμοσύνη, το μωρό όμως εφκύκεν μια χαρά τζιαι θκυό μέτρα μπόι.

Ο κύριος Αντρέας ετέλειωσεν το Λύκειο, εν ήταν καλός μαθητής τζιαι πολλά ρέμπελλος στα νιάτα του, αλλά έπιανεν τα γράμματα τζιαι εθκιάβαζεν τζιαι εμελέταν συνέχεια. Έδωκεν τζιαι εξετάσεις τζιαι ήβρεν μιαν καλή δουλειά στο δημόσιο πριν να παντρευτεί τη Μαρίτσα. Έξερεν πολύ κόσμο, τζιαι "μεγάλο", αλλά ποττέ του εν έσυρεν τούντο χαρτί να βάλει μέσο να βολέψει κανένα κοπελλούιν, ασσέν τζιαι σε κανένα κουτσοδούλιν. Τούτον όμως μιαν μέρα, ήρτεν του μπούμερανγκ τζιαι επειδή εν άντεχε την αδικία, ούτε εκαταδέκτηκεν να φιλήσει ξιμαρισμένους κώλους, εν είshιεν άνοδο στη δουλειά του τζιαι εβούλιαζεν μέρα με τη μέρα στα χαμηλά, να θωρεί τους καλλύττερους του φίλους να ανεβαίνουν θεαματικά τζιαι τζείνος να εν το τσουρούιν τους.

Τούτο ήταν το πρώτο κτύπημα. Άρκεψεν να πίνει λλίο τζιαι να περνά ώρες μόνος του. Έκρουζεν τον το μικρόβιο που μέσα του όμως, έχωνέν το, αλλά ενέδωσεν δειλά-δειλά τζιαι άρκεψεν να παίζει κουμάριν πάλε, λλία πράματα, αθώα τζιαι κρυφά. Ήρτεν τζιαι το άγχος να σπουδάσει τη μεγάλην του την κόρη - η Μαρίτσα έκαμνεν πάντα κουτσοδούλεια, τα λεφτά εν ήταν αρκετά, τζιαι μόνο το Δημοτικόν ετέλειωσεν λόγω οικογενειακών συνθηκών. Η Μαρίτσα έραφκεν όμως τζιαι εσχεδίαζεν ρούχα τζιαι με την Singer της ήταν η καλλύττερη ράφτενα της γειτονιάς. Έθελε να γίνει σχεδιάστρια μόδας, αλλά εν τα εκατάφερε με τόσα κοπελλούθκια.

Ο κύριος Αντρέας,  επνίετουν μέρα τζιαι νύχτα τζιαι άρκεψεν να παίζει πιο πολλά τζιαι να χάνει λεφτά. Η κόρη πολλά καλά εκπαιδευμένη, έπιασεν την βαλιτσούαν της μόνη της 17 χρονών μωρό τζιαι επήεν να σπουδάσει έξω, μόνη της, χωρίς βοήθεια που κανέναν. Όι μονο εκατάφερέν τα, εκέρδισεν τζιαι υποτροφίες τζιαι βραβεία τζιαι εδούλευκεν ταυτόχρονα. Άρκεψεν να της ζητά λεφτά τζιαι να της κλέφκει που τους λοαρκασμούς λέοντας ότι ήταν απαραίτητο, γιατί εκόψαν μέσα, ήταν τζιαι πολλοί. Η κόρη πολλά δεμένη με την οικογένειά της τζιαι μόνη της στα ξένα, ελυπάτουν αν τζιαι μάλλωνεν μαζι του συχνά για τες παμπεshιές του, έπιανεν τζιαι έστελλεν τα λεφτά της να μεν τους λείψει τίποτε. Μετά ο Αντρικκής, άρκεψεν να κάμνει χρέη πολλά, αλλά έχωνέν τα που ούλλους τζιαι κανένας εν έξερεν τίποτε. Έμπλεξεν τζιαι τα κοπελλούθκια του στα χρέη του, χωρίς να το καταλάβουν. Ήταν τζιαι πολλά καλός ψεύτης, παραμύθκια που έξερεν...έσυρεν σε ουλλους στάχτη τζιαι κανένας εν έξερεν πού επηαίναν τόσα λεφτά τζιαι τί ακριβώς εγίνετουν.

Μετά τον θάνατο του παπά του, που ήταν η καρικατούρα του, ο κύριος Αντρέας εβούλιαξεν. Άρκεψεν να πίνει κάθε μέρα να ξιάσει. Ένιωθεν τύψεις για ούλλα. Είshιεν τζιαι μέσα του τον χαμό της μάνας του που ήταν 17 χρονών τζιαι την άshιημη σχέση με τον παπά του. Ο παπάς του, πάντα υποτιμούσεν τον τζιαι γάρον τον ανέβαζεν, γάρον τον εκατέβαζεν. Είshιεν αλλο 6 παιθκιά, ο ένας ποτζιεί, ο άλλος ποδά, αλλά είχαν την εύνοιάν του. Tου Αντρικκή τίποτε τζιαι ποττέ του - εν του έδωκεν μπακκίραν, ακόμα τζιαι στον γάμο του. Που αρρώστησεν έθελεν να τον σάζει η Μαρίτσα όμως, με τα 5 κοπελλούθκια! Ο παπάς του επέθανεν τζιαι εν του είπεν ποττέ τα παράπονά του.

Τα χρέη του εφανερωθήκαν μιαν καλήν ημέρα που έκαμεν ντού η τράπεζα τζιαι οι τοκογλύφοι που τον απειλούσαν ότι θα κάμουν κακό στην οικογένειά του.  Εκαταρρεύσαν ούλλα μέσα σε μιαν ημέραν. Εφκύκαν τζιαι ούλλες του οι "βρωμοδουλειές" που έκαμεν στα μεθύshια του επάνω τζιαι εθκιώξαν τον τζιαι που τη δουλειά. Η ντροπή του ήταν τόση, που έφυεν που σπίτι, αφήνοντάς τα ούλλα στη Μαρίτσα τζιαι στα πέντε του παιθκιά με ένα γράμμα που άφηκε στο τραπέζι της κουζίνας. Ήταν τζιαι περήφανος, εν έθελεν να αντιμετωπίσει τη ντροπή του. Έγινεν τσαλάτζιν, έπιαν τα πράματά του τζιαι έφυεν. Μετά έκαμεν τζιαι απόπειρα να αυτοκτονήσει, αλλά εν τα κατάφερε.

Μετά το δράμα που ετραβήσαν ούλλοι, εσυνάξαν τον, εδουλεύκαν ούλλοι που γυρόν τζιαι με τη βοήθεια των συγγενών, τα κοπελλούθκια του τζιαι η Μαρίτσα εξεχρεώσαν τα άμεσα χρέη του. Εδεκτήκαν τον πίσω με ανοικτές τες αγκάλες τζιαι εσυχγωρέσαν τον. Εβάλαν τον τζιαι σε αποτοξίνωσην. Τάχατες εκαθάρισεν. Αλλά που εφκύκεν, εξανάρκεψεν το ποτό. Ρυάλλια εν είshιεν για να παίζει, αφού έκαμεν τόσα πολλά χρέη τζιαι είπεν τόσα πολλά ψέματα με κομπίνες, που για να μεν πάει φυλακήν εν έπρεπε να τζιείζει στα λεφτά του. Έχασεν ούλλους του τους φίλους, γιατί έκαμεν τζιαι σε ούλλους που κάτι, ήταν άνεργος τζιαι εν εσυχγώρεσεν ποττέ τον εαυτό του για τα λάθη που έκαμεν πάνω στην απελπισία του. Παραπάνω έτρωέν τον η ντροπή του για την απογοήτευση που έδωκεν στη Μαρίτσα τζιαι στα κοπελλούθκια του.  Το πως τα εσκάτωσεν τόσο πολλά τζιαμέ που ήταν ούλλα τέλεια. Τζιαι ενευρίαζεν που έκαμεν τα καλλύττερα παιθκιά του κόσμου τζιαι τζείνος ήταν ένας πότης τζιαι κουμαρτζής. Ό,τι προσπάθειες εκάμαν ούλλοι να τον βοηθήσουν ξανά, απέτυχγαν γιατί εν έθελε πλέον να βοηθήσει τον εαυτό του. Ό,τι αναποθκιά άλλη εγίνετουν στη ζωή του ή στη ζωή των παιθκιών του, εγίνετουν μια αφορμή να πιεί ώσπου να φυρτεί. Τζιαι δυστυχώς η αποτοξίνωση στην Κύπρο δεν είναι υποχρεωτική τζιαι το σύστημα υγείας νοσεί, εννα πεθάνει! Επαραιτήθηκεν τζιαι περιμένει να πεθάνει να ησυχάσει. Επόλληνεν τζιαι το τσιάρο τζιαι πάντα βρίσκει λεφτά να πίνει κρυφά που ούλλους, να μεθκιά να φεύκει που την πραγματικότητα.........

Εννα δεις τον κύριο Αντρέα, γερασμένο πιά να περπατά σε κάτι παλιούς συνοικισμούς, με λερωμένα ρούχα, να ρέμπουν τα κότσινα Craven A του που την τζιέπη του πουκαμίσου του με ένα ποτό στο shιέρι. Μπορείς να δεις τα μμάθκια του άμα εν θωρεί χαμέ : εν πολλά μελαχγολικά, αλλά γλυτζιά. Αρέσκει του να πειράζει κορούες με έξυπνα αστεία τζιαι άμα τον ρωτήσεις που πάει εννα σου πει ότι γυρίζει για να πιεί, για να πάει σπίτι του να τζοιμηθεί. Η Μαρίτσα τζιαι τα κοπελλούθκια του ακόμα αγαπούν τον τζιαι εν αντρέπουνται για τζιείνον, ούτε για τα ρεζιλλίκια που τους κάμνει κατά διαστήματα. Ακόμα προσπαθούν να τον βοηθήσουν. Εννα μεθύσει πολλά, εννα τζυλιέται χαμέ στους δρόμους, εννα ξετιμάζει θεούς τζιαι Παναγίες, την Μαρίτσα τζιαι τα κοπελλούθκια του, εννα κάμνει επίτηδες τον πελλό, εννα ζηθκιανεύκει για να πάει να πιεί, εννα μπαινοφκαίνει στην αποτοξίνωση σαν τον τουρίστα ..... αλλά εν έτζισεν ποττέ πάνω τους. Ξέρουν, ό,τι λάθη τζιαι να έκαμεν, που ήταν καλά ανάγιωσέν τους πιο σωστά που τον καθένα τζιαι θέλουν να τον θυμούνται όπως ήταν μιtchιοί : περήφανον, ιδεαλιστή τζιαι Άνθρωπο. Αγωνίζονται ακόμα να σάσουν τη ζωήν τους, σαν τες μαύρες κατάρες. Ο κύριος Αντρέας περιμένει να πεθάνει τζιαι η κυρία Μαρίτσα λιώνει δίπλα του καθημερινά, καπνίζοντας πλέον στα φανερά!

Ο κύριος Αντρέας μου είπε :  "Ποττέ σου να με φιλήσεις τον κώλο κανενού για να ανέβεις, τζιαι ας γίνεις αλκοολικός. Εν μπορείς να ξεφύγεις που το σύστημα τζιαι να ξέρεις......οι πιο ευαίσθητοι εν τζιείνοι που σβήνουν πρώτοι. Είσαι ευαίσθητη γαμώ τα!"