Baby-talk to me!

Αν με ακούσει κανένας να μιλώ στον σκύλο μου, που απέκτησα πρόσφατα, εννα νομίζει ότι είμαι 15 κιλά καθυστερημένη ή πολλά ψυχοπαθής. Αν το σκεφτώ λλίο καλλύττερα, εν πολλές φορές που έπιασα τον εαυτό μου να μιλά τάχα χαριτωμένα ή παιδικά,  μέσα στην καφρίλλα μου - yes, there is this side too - σε χαριτωμένα και ΦΡΟΝΙΜΑ μωρά, ζωάκια, άμα έθελα να γίνει το δικό μου σε συναδέλφους, σε φίλες μου που αγαπώ πολλά, ακόμα και στο έτερον ήμισυ κάθε φοράς. Αν το κάμνετε τζιαι 'σεις, μεν ανυσηχείτε,  πρόσφατη έρευνα έδειξε πως είμαστεν καλά. Πως οι σκύλοι εν τζιαι καταλαβαίνουν ακριβώς τί τους λέμε, αλλά εν τον τόνο της φωνής και το body language ή και την ενέργειά μας αν θέλετε, που καταλαβαίνουν. Κάποιες φορές και κάποιες λέξεις αλλά σημασία έχει ο τόνος της φωνής και τα λοιπά πιο πάνω. Άρα, άδικα κάμνω ολόκληρες συζητήσεις μαζί του... 

Και ο λόγος που το κάμνουμε τούτο τζιαι γινούμαστεν ηλίθια χαριτωμένοι εξηγείται λέει η έρευνα, επιστημονικά.

Λόγος 1: Έχουμε νοητική υστέρηση.  Νιώθουμε high as the sky! Στη θέα κάτι χαριτωμένου και όμορφου αντικειμενικά και υποκειμενικά, εκκρίνουμε ντοπαμίνη τζιαι ο εγκέφαλός μας κάμνει τα δικά του! Επίσης: ό,τι μας ξυπνά το μητρικό και πατρικό ένστικτο ή το ένστικτο του love or bonding, πελλανίσκει άλλες ορμόνες, γνωστές ως "love chemicals", με αποτέλεσμα να πρέπει να εκτονωθούν, έτσι μιλάς καθυστερημένα επειδή νιώθεις όμορφα!

Λόγος 2: Εππέσαμεν που την κούνια που ήμασταν μωρά τζιαι έμεινέν μας brain damage. Είναι συνδεδεμένο με παιδικές αναμνήσεις από τον καιρό της κούνιας. Οπόταν ο,τιδήποτε έshιει να κάμει με αγάπη, στοργή, γούτσου-γούτσου αγκαλίτσες και τέτοια, μας ξυπνάει τις καλές παιδικές μας αναμνήσεις, γι'αυτό και συχνά αποκαλούμεν και τον σύντροφό μας "κτηνό" "μωρό μου" ή τες φίλες μας "ρε μωρό", "κόρη", "αγάπη". Εν μια ένδειξη αγάπης, που έχει να κάνει με παιδικές αναμνήσεις. Κοινώς, παλιμπαιδίζουμεν τζιαι εν οκ! 

Λόγος 3: Είμαστε σημμασιόπουλλοι. Πίανεις σημασία πιο εύκολα, καλή ή κακή. Αποκλείεται να σε αγνοήσουν και το πιο πιθανόν να πιάσεις τζιαι τζιείνο που θέλεις, αν ο άλλος το έβρει εξίσου χαριτωμένο ή έστω pathetic. Γινόμαστε ασυνείδητα χειριστικοί. Γιατί όχι;

Λόγος 4: Σύμφωνα με τη ψυχολογία, είναι ένας τρόπος μεταφοράς συναισθημάτων. Είναι μια ένδειξη αγάπης, τρυφερότητας, όπως θέλεις πε το, που εκφράζεται καθυστερημένα για να εκτονώσεις τα βαθιά καλά σου συναισθήματα, χωρίς να πείς τζιαι πολλά, ιδίως αν έshιεις τζιαι πρόβλημα να εκφράζεις τα συναισθήματά σου λεκτικά.

Είμαι το Τριολούιν, συχνά μιλώ καθυστερημένα του shύλλου μου τζιαι εν οκ!

Τζιαι κάμνω come back, άνοιξα τζιαι τζιείνην την πόρτα επιτέλους: όπως το shίshιν!