Γράμμα στον Άγιο Βασίλη

Άγιε μου Βασίλη,

Παshίη μου με τις κόtchινες βουκκούες τζιαι στρακκόττον που το ποτό,

Ήμουνα φρόνημη φέτος, έτρωα.........ξηρούς καρπούς Serano με την σέσουλα, αλλά πρίν κάτσω στα γόνατά σου φέτος για τάχτιριτι, θέλω πρώτα να μου πραγματοποιήσεις τις εξείς ευχές!

1. Όσοι με επλήγωσαν φέτος τζιαι ούλλες τις άλλες χρονιές να πάν να  γαμηθούν τζιαι τούτο εν ευτζιή, αλήθκεια! Μακάρι ναν καλά, αλλά θέλω να καταλάβουν κάποτε τί εκάμαν! Κάποτε .......
2. Να σταματήσει ο κόσμος ο αμπάλατος ναν αμπάλατος, γίνεται; Να μεν ασχολούνται με την προέκταση του πέους τους, τα χρεωμένα αυτοκίνητά τους δηλαδίς, με τα ρούχα τους μάρκας μέ 'καψες, τα μαλλία τους, τα νύshια τους τζιαι πάνω που ούλλα με τις μαλακοπιτουρο-κουλτουροφιλοσοφίες τους!
3. Σε παρακαλώ κάμε του χρόνου να έshιει καλλύττερες σειρές τζιαι έργα στην T.V.  Εβαρέθηκα να θωρώ πόρνες που κλαίν τζιαι οδύρουνται χούλλες μαζί ταυτόχρονα για χαμένους έρωτες τζιαι όι γιατί εν πόρνες τζιαι ταινίες με Άγιους Βασίλιες, το Home Alone που εβλάστησε στες οθόνες μας κάθε χρόνο τζιαι λάβ στόρυς που μόνο στα έργα τζιαι στην Αμερική γίνουνται. Ούτε άλλα πρωινάδικα τζιαι κουτσομπολίστικες εκπομπές, εν μας κόφτει τι φορεί η Βίσση τζιαι πόσα κοπελλούθκια θέλει να κάμει ο Ρουβάς, ούτε τί εκέρτησεν ο κύριος Αντρικκής που την Δρούshια που τον επιάσαν που πρωινάδικο την ώρα που ήταν πάν στο τράκτορ για να απαντήσει σε κουίζ!
4. Το ράδιο να βάλλει καλλύττερη μουσική next year, γιατί κάποτε ξιάννω τα C.D.s μου τζιαι οδηγώ πολλές ώρες. Τζιαι οι οδηγοί έχουν ψυshιήν! Εν με κόφτει αν η Βανδή εν περνά καλά τα Χριστούγεννα επειδή εν μακριά της, ούτε αν ο Μαρτάκης θέλει να γαμήσει πρίν τα Χριστούγεννα, ούτε αν τζείνη η μαύρη με τα άφρο ξανθά μαλλιά κάμνει Chica Bomb άμα ρέσσει που δίπλα μας, όπως τους Παλαιστίνιους.
5. Τέλος ευχομαι σε όλον τον κόσμο και ειδικά στους μπλοκόφιλους μου, τούτος ο χρόνος που έννα έρτει να τους έshιει πιο χαρούμενους, με υγεία πρώτα, αγάπη τζιαι να εν γεμάτοι με δημιουργικότητα τζιαι έμπνευση. Άτε τζιαι καλά Πάσκατα!

Με αγάπη Τριολούιν.

PS: Γίνεται να ξεφουσκώσει η τζοιλιά μου πριν την Πρωτοχρονιά για να μπορώ να φάω τζιαι να πιώ παραπάνω που τα Χριστούγεννα; Πλήζ........εν ευχή ούλλων των Κυπραίων! Έιδες πως φέτος εν σου εζήτησα να ελευθερωθεί η Κύπρος μας τζιαι ναν καλά οι εγκλωβισμένοι στο Ριζοκάρπασο! Είπες μου πέρυσι έshιει αγγούριν, έτσι φέτος είπα να σου ζητήσω πιο ουσιαστικά πράματα! Φιλούθκια  x x x
Πάμε για τάχτιριτι!

Έshιει κόοοπριιιιιιν!

Παρασκευή εν η μόνη μέρα που αρκώ να πάω δουλειά τζιαι μεινίσκω να τζοιμούμαι ως τα μεσομέρκα, εν η αγαπημένη μου μέρα! (Do not hate me for that!). Άλλαξεν ο τζιαιρός, εν λλίο κρυαδούα, εν τέλεια να 'σαι μέσα στα σεντόνια, με το παράθυρον ανοικτό τζιαι να τζοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου, με έναν αερούιν ανέμελο να σε χαϊδεύκει τζιαι να ακούεις μουσικήν που τη φύση, στρουθούθκια να κελαηδούν, φύλλα να θρωίζουν και λοιπά καλαμπούρια που εν σε αφήνουν με καμία πόρνη δύναμη να σηκωθείς.................... ΠΕΤΕ μου γιατί άφηκα το παράθυρο ανοικτό; Έν μου δωκεν η βρώμα, γιατί νομίζω φύρνουμαι άμα τζοιμούμαι, εν ιερή στιγμή για μένα (!) ΑΛΛΑ, θυμάστε τζιείντον παρέα που έshιει κόοοοοοοπριν; Τζιαι γυρίζει με το ίδιο σκατοαυτοκίνητό του τζιαι ξυπνά δίκαιους ανθρώπους τζιαι σατανάες σαν εμένα; Επάρκαρεν ακριβώς έξω που το παράθυρό μου, μα ακριβώς, τζιαι ένιωθα πως έβαλεν το σκατοτηλεβόα μέσα, έτσι για να μου κάμει τα όνειρά μου σοκόλαση! Πρέπει να είshιεν κόοοπριιιιιν για 20 λεπτά έξω που το παράθυρό μου. Τζιαι άρκεψεν να μου διά τζιαι ο μούσκος! Ενόμιζα πως εν υπήρχεν τούτος, not anymore ασπούμεν, θυμούμαι τον που τον τζιαιρό που εμείνισκα Παλλουρκώτισσα τζιαι ήμουν 5 τζιαι εφκαίναμεν έξω με τα λοιπά παλιόπαιδα άμα τον ακούαμεν για να του σύρουμεν πέτρες. Συμπέρασμα: Το κόπριν δίνει μακροζωία και δεν κάνει καμία αλλαγή ούτε στη φωνή, ούτε στη διάθεση, ούτε και στο πείσμα. Καλή σκατόμερα μάστρε! Σήμερα εν Σάββατο τζιαι η φωνή του εν μέσα στ'αυκιά μου ακόμα.

Σας παραθέτω ένα video που ήβρα στο youtube με τον ίδιο σκατοπώλην να πάρετε μια μυρωθκιάν! Εν τζιαι διάσημος ο σκατένος! Σε μένα γιατί εν ήταν τόσο σύντομος, λαλεί μου κάποιος;

Η αδρωπιά του Κυπραίου

Που 'σαι ρε γάρε ρατσιστή άχρηστε τζιαι αμπάλατε Κυπραίε, που μόνο το δικό σου τομάριν έshιει αξία! Είσαι δαμέ σε τούντον τόπον τον όμορφο που τα ήβρες ούλλα εύκολα τζιαι παίζεις το υπεράνω.

Θυμάστε τζείντες μέρες του καλοτζαιρκού, πρέπει να ήταν Ιούλης, που είχαμεν υπο σκιάν 48 βαθμούς τζιαι μέσα στον λλάλλαρον μάλλον 55; Ε, τζείντες καυτές μέρες, είχα υποχρέωση να γυρίζω κάτω στη Λαική Γειτονιά μιαν πολλά καλήν μου φίλην Εγγλεζούαν, που ήρτεν να δεί τη φιλοξενίαν των Κυπραίων. Ήταν τυχερή, επειδή εν ψηλή τζιαι λεπτή, ξανθούα, κοτshινούα τζιαι γεναίκα, τζιαι έτυχεν πάσας καλής φιλοξενίας που ούλλους τους Κυπραίους που εδώκαν πάνω της όσον ήταν Κύπρο.

Περπατούμεν που λέτε στα στενά δρομούθκια, η πυρά να μας φακκά να φυρτούμεν, τζιαι όι μόνον επίναμεν νερό με την σέσουλα, εshιονόναμεν το πουπάνω για να αντέξουμε. Ξαφνικά, θωρούμεν χαμέ ενα μαυρή φυρμένο. Αρχικά εν διώ σημμασία, λαλώ εν κανένας μεθυσμένος. Είχα έννοια όμως τζιαι εξαναστράφηκα πίσω. Ένας άνθρωπος χαμέ, λιπόθυμος να ψήνεται κυριολεκτικά σαν το αυκό μες το τηάνι. Θωρώ ψηλά, ο ήλιος ακριβώς απέναντί του. Εν ήξερα κάν αν ανάπνεε. Οι περαστικοί ΟΥΛΛΟΙ, απλά να προσπερνούν, να κοιτάζουν μεν, αλλά να φεύκουν δε βιαστικά, ο καθένας στη δουλειά του. "Ου γαμώ το λαλώ, εννα πεθάνει ο άθρωπος, πρέπει να κάμω κάτι''. Αφήνω την Εγγλεζούαν τζιαι λαλώ της πως πρέπει να βοηθήσουμε γιατί εννα πεθάνει. Shύφκω πουπάνω του να δώ αν αναπνέει τζιαι εν νιώθω τίποτε. Πιάνω αμέσως την αστυνομία να με ενώσει με την άμπουλαν να έρτει να δούμε. Ώσπου να εξηγηθούμεν επέρασεν τζιαι έναν τέταρτο, τζιαι ώσπου να έρτουν ακόμα 1 ώρα!!!!!!!!!!!!! Αγχώθηκα εγώ, έπιασα ξανά να μου πούν τί να κάμω τζιαι είπαν μου απλά έρκουνται, ούτε καν οδηγίες για πρώτες βοήθειες οι άχρηστοι του νοσοκομείου, εν ηξέραν να μου πούν. Πιάνω τον Τριολογιατρόν τζιαι εξηγά μου τί να κάμω με το ννού τζιαι με το σσού, βρίσκω παλμό, αλλάσσω του στάση, ξεκουμπώνω πουκάμισα, βάλλω του νερό, εβοήθαν τζιαι η Εγγλεζούα μου πανικόβλητη, κάμνω ότι περνά που το shέρι μου, φωνάζω τζιαι για βοήθεια τζιαι μαντέψετε, όι μαντέψετε!

Μαζεύκουντε κάμποσοι γυρώ μου, τζιαι εν τζείζει κανένας πάνω λες τζιαι εννα κολλήσουν λέπρα. Ούτε μια μπουκκάλα με νερό να μου φέρουν. Ο άθρωπος εν ανάπνεεν κάν, εν εποφύρνετουν, αλλά είshιε σγυφμό, οπόταν ήταν ζωντανός. Εν ηξέρω αν ήπιεν θέμας πρίν, αλλά όπως τζιαι να έshιει την υποθερμία εννα την έπαθεν τζιαι ήταν να πεθάνει μέσα στο λλάλλαρον. Έρκεται ένας Ρωσσο-Πόντιος μαλακοπίτουρας τζιαι αντινάσσει του μιαν κλωtchιάν τάχα να συνέλθει. Βάλλω φωνές εγώ τζιαι έρκουνται ακόμα τρείς Κυπραίοι τζιαι αρκέφκουν να γελούν."Άιστον τζιαμε τον ππεζεβέγκη, να πάει τζιαι να μεν κανέσει ο ππουshτόμαυρος, εγεμώσαν την Κύπρο!'' Έσβησα εγώ, άρκεψα να μαλλώνω μαζί τους τζιαι τζείνοι άρκεψαν να τον κλωτσούν. Εβούρησεν μια καλή γυναίκα που το δίπλα κατάστημα τζιαι εβοήθησέν με τζιαι εθκιώξαμέν τους τζιαι εσυνεχίσαμεν το σχέδιον διάσωσης του μαυρή. Ξέρετε ήταν το χρώμα το πρόβλημα. Αν ήταν άλλο χρώμα, εν θα υπήρχεν πρόβλημα. Το θέαμα να συνεχίζεται για πολλούς περαστικούς τζιαι απλά να γελούν ή να θωρούν τζιαι να μεν σταματά κανένας τζιαι εβλαστημούσα την ώρα τζιαι τη στιγμή που εγεννήθηκα Κυπραία. Για κάποιους ήταν πολλά αστείο φαίνεται!

Μετά που μιαν ώρα ήρτεν τζιαι η άμπουλα, ο άθρωπος ανάπνεεν αλλά εν επικοινώναν, ούτε άνοιεν τα μμάθκια του, χάρις όμως στις δικές μας προσπάθειες. Με τον χαβά τους οι αμπάλατοι οι νοσοκόμοι, τί μας λαλούν: "Καλάν εφωνάξετέ μας για τον μαύρον; Έχουμεν τόση δουλειά!'' ΕΠΙΑΝ ΜΕ ΤΑ ΙΧΛΙΧΛΙ. Επειδή εν μάυρος, αλλοδαπός whatever εν έshειε δικαίωμα περίθαλψης; Κάτσε τζιαμέ άλλην τόσην ώρα να τους πείσεις να του παρέχουν πρώτες βοήθειες τζιαι να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Μάλιστα ''απειλήσαν'' με πως θα φέρουν και το αλλοδαπών μπας τζιαι εν παράνομος! Ότι θέλουν ας κάμουν , φτάνει να εν ζωντανός ο άνθρωπος. Shύλλος αν ήταν, ήταν να εσταμάταν κάποιος να βοηθήσει! Επήραν τον εντέλει στο νοσοκομείο!

Εν το γράφω τούτο για να μου πείτε μπράβο, γράφω για να πω σε έτσι είδους ανθρώπους πως το να είσαι υπεράνω, εν έshιει να κάμει με το χρώμα σου, ούτε με τα ρούχα που φορείς. Εαν ήταν η μάνα σου ή η γκόμενά σου, ο παππούς σου ή ο shύλος σου χαμέ στο δρόμο τζιαι εν εσταμάταν κανένας να βοηθήσει ήταν να σου άρεσκε; Εν έshιει κανένας αδρωπιά πλέον; Ντροπή σου γάρε, μαννέ, χώρκατε Νεοέλληνα ναζί!

Χωρκάτικον ένει;

Αγαπητές φίλες,

Λέω φίλες γιατί αφορά γεναίτζες εκτός αν είσαι τρανσέξουαλ, οπόταν αφορά σε τζιαι σένα. Όι εν είμαι ιδιότροπη, αν τζιαι επέρασα πολλά τον τελευταίο τζιαιρό, τζιαι ξέρω, το κάμινγκ μπάκ μου με παρατήρηση ις νοτ πολάϊτ. Ένιγουεϊ, έχω να σας δώκω μιαν πολλά φιλική συμβουλή : Σταματάτε να στολίζετε τα νύshια σας σαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο ή σαν το παναύρι της Χρυσοσπυλιώτισσας. Ξέρω εν καλοτζαίρι τζιαι εν πολλά ωραία να έshιετε περιποιημένα νυχούθκια, συμφωνώ απόλυτα τζιαι είμαι πολλά του περιποιημένου νυshιού, πρέπει να είμαστε ωραίες που την κορφή ως τα νύshια, αλλά μεν το παραξυλώνετε!

Ξέρω τα φωσφώρα νύshια φέγγουν στο σκοτάδι, αλλά τα πολλά στρασούθκια, θκιαμαντούθκια, τα φκιορούθκια τα πάρταλα τζιαι οι ζεπρέ γραμμές φκάλλουν νάμιν. Τζιαι τα πολλά μακριά extentions, πολύπριζα κλπ δεν είναι ιδιαίτερα πρακτικά, γιατί θα φκάλετε κανένα μάτι σαν νύφκεστε, μεν σας πώ ότι μπορεί να τραυματίσετε κανένα κοπελλούιν σας τζιαι να γυρέυκετε το λάθος. Το να τα κόψετε σε καμία δουλειά αμφιβάλλω, γιατί οι έξτρα λόνγκ, κόφκω την τωρά (let's say) πώς έshιετε Φιλιππινέζα ή Κινέζα για τες δουλειές του σπιθκιού. Ξέρω, ξέρω, τα μακριά νύshια εν kinky την ώρα του sex, αλλά πάλε εν θέλετε να τραυματίσετε τον καλό σας, εκτός αν τα θέλει ο κώλος του μαζόχα.

Τζιαι για να τελειώνω, παν μέτρο άριστον που ελέαν τζιαι οι προγόνοι μας. Εκάμαμεν τζιαι τα νύshια τέχνη τωρά! Οι πέιλερ! Έτο περιπαίζουν σας οι αισθητικοί για να κόφκουν λίρα, τωρά έχουμεν τζιαι κρίση, τζιαι σε ό,τι σας πλασάρουν λαλείτε ναί. Σε λλίον θα βάλλετε τζιαι σκαλοshίαν να σας κάμουν τζιαι graffiti πάνω. Δεν θα 'ταν κακή ιδέα, να το σκεφτείτε εναλλακτικά. Προς το παρών μπαίνετε στην λίστα του χωρκάτικου ένει, έτσι για να καταλάβετε πώς το απλό εν τζιαι το πιο ωραίο!

Αντίο

Pika Chakula Photography

Κορίτσι μας,

Μας άφησες τόσο νωρίς. Ξέρω βασανίστηκες τόσο και το πάλεψες, ναί το πάλεψες τόσο για να έρθεις πίσω. Ένα μοιραίο λάθος σε έφερε σ'αυτή τη θέση, αλλά εσύ δεν το'βαλες κάτω. Το άλλο μοιραίο λάθος των γιατρών, το ένα λάθος πάνω στο άλλο, σου πήρε τη δύναμη και σε αλλοίωσε ριζικά. Δεν είχε επιστροφή και εσύ περήφανη, αποφάσισες να φύγεις. Καλό σου ταξίδι και μακάρι να περνάς καλά εκεί που είσαι. Μόνο για ένα πράγμα χαιρόμαστε: πως σταμάτησες να υποφέρεις! Τα τεράστια  σου αθώα μάτια, θα φωτίζουν τον δικό μας δρόμο εδώ στην γή και ίσως συναντηθούμε όλοι μαζί ξανά ......................................

Στη Στάλω μας, που έφυγε νωρίς!

Όταν η γεναίκα λείπει που το σπίτι!!!!

Ήρτα που λέτε στο Λονδίνο, στο σπίτι των παλίων μου Κυπραίων αντρών συγκατοίκων. Πάω να κατουρήσω τζιαι σαν εκατουρούσα - κλασσική περίπτωση Κυπραίου που άμα κάτσει στην τουαλέττα θωρεί τζιαι θκιαβάζει γυρώ-γυρώ (εν τα chance έσιει να μεν!)- τζιαι τί βλέπω στην πόρτα!

1. Κάμνω το καζανάκι κάτω
2. Σφογγώ τα κατουρήματα που το σελλούιν
3. Καθαρίζω τα αποσκατήθκια με τη φρούτσα της shιέστρας
4. Πληνίσκω τα σιέρκα μου με το bleep soap
5.  Μαζεύκω τις πουτσότριshιες που το μπάνιο
6. Μαζεύκω τις τρίshιες μου μετά το ξύρισμα που το νυπτήρα
7. Θέκκιου!

                                      

Ε, έτσι ένει φίλε μου, άμα λείπει η γεναίκα που ένα σπίτι. Είδετε πόσο χρήσιμες μπορούμε να είμαστε; Ε, καλόοο!

Fuck(!) I’m getting older!

Fuck (!) I’m getting older! Τη μέρα που oύλλοι ερωτεύκουνταν και πηδιούνταν..........από το παράθυρο (όπως λαλει τζιείνος ο τσιάρλης που το Χ-Factor), εγώ αναλογιζόμουν την ηλικία μου. Κάθε φορά που μπαίνει αλλόνας χρόνος που πάνω μου, παθαίνω κάτι. Λέτε να εν κρίση ηλικίας που παθαίνουμε οι γεναίτζες άμα κοντεύκουμε κάθε φορά δεκαετία;

Αρκώ ως τα άντα, άξιος που εννά ζήσει ως τότε, λαλώ του εαυτού μου να σιαίρεται, αλλά νομίζω έναιν η κρίση , εξάλλου εγώ διαπίστωσα πώς εν ανήκω στην κατηγορία των γεναικών, αλλά των βιονικών δαιμόνων σίουρα. Κάθε χρόνο η ίδια κουβέντα με τον εαυτό μου: «Fuck(!) I’m getting older πάλε!». Πάντα λαλώ πως κάθε ηλικία έσιει τη χάρην της τζιαι πρέπει να τη ζούμε στο maximum, αλλά εμένα εν άλλο που με προβληματίζει! Αν κάθε χρόνο που περνώ-κλείω-πατώ, whatever (γιατί εν καταλάβω την κουβέντα, κλείω τόσο, ανοίω τόσο) γίνομαι καλλύττερη. Για μιαν ψυσιήν ζούμεν ολάν, τούτη η ψυσιή κάθε φορά βελτιώνεται, εξαγνίζεται σιγά-σιγά, ελευθερώνεται ή μεινίσκει στάσιμη, σαν το νερό του Πηθκιά που εν έσιει; Fuck(!) I’m getting older!

Στο supermarket!

Τελικά βρίσκεις ό,τι θέλεις στα Κυπριακά supermarkets! Εκτός από μωρά να τσιρίζουν γιατί θέλουν 'πράματα' και τα απαιτούν τώρα(!) βρίσκεις δίπλα από τα τρόφημα, είδη καθαρισμού,μπάνιου,τουαλέτας και λοιπά ατρόφημα! Νά ένα shampoo με άρωμα αγγουριού και πράσινου τσαγιού! Ενδιαφέρον..... πάω τρεχάτη να τ'αγοράσω και μην ξεχάσω τις ντομάτες να κάνω σαλάτα, και λίγο shampoo τί βλάπτει; Και γιατί τρεχάτη; Επειδή έχει μια ώρα που ακούγεται με μεγάφωνα η διαφήμιση 'Πάω τρεχάτη να τ'αγκοράσσσω, μια και καλή να ησσσυχάσω....Stirolax: για κολλαριστό σιδέρωμα!' Τί στο καλό; Αντιπρόσωποι του Stirolax είναί;

Και συνεχίζω γιατί είναι εκπληκτικό! Δίπλα από τρόφημα βρίσκω και υγρά μαντηλάκια και κωλόχαρτα σε όλες τις μάρκες. Χμμμ.....από το δακτυλάκι στο κωλαράκι.....κάπως θα συνδέονται όλα, δεν γίνεται. Παίρνω και κάτι απ'εδώ!

Πάω να πάρω κανα φρούτο. Ακόμα έχει πεπόνια! Λές να είναι ληγμένα ή 'πομπαρισμένα'? Θέλω! Με το που βάζω τα χέρια μου σε 2 πεπόνια, έτσι όπως ο άντρας τα απλώνει σε άλλα πεπόνια, σκύβει από πάνω μου μια μπαλκωνάτη ξώβυζη κυρία με ζεπρέ γούνα. Πεπόνια, πεπόνια......με κοιτάει λές και θέλει να μου δώσει βυζόπατσο. Είμαι σίγουρη είναι σιλικονάτα και είναι πιό μεγάλα από τα πεπόνια. Σκύβει επιδεικτικά με έπαρση γιατί έχει μεγαλύτερα και μου αρπάζει το ένα πεπόνι. Σκέφτομαι από μέσα μου ' Δεν θέλω, είναι πομπαριστά,αλλά καλά η ζέπρα γιατί έσκυψε από πάνω μου, τόσο χώρο, τόσα πεπόνια......έπρεπε να της κάνω παρατήρηση για την γούνα!Λές να ήταν λεσβία; Ή απλά έχει παρενέργειες η σιλικόνη;'. Πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι!

Και πάνω στον πανικό μου να ψωνίσω λαχανικά πρίν μου τα αρπάξει κανένα άλλο αρπακτικό,έρχεται μια γριά και μου λέϊ: ' Κορούα μου γλυτζιά, οι μότες που ενούν;' Ακόμα πιο ενδιαφέρον! Κρατώ ένα αγγούρι, αρχίζω να σκέφτομαι διάφορα, χαμογελώ και της δείχνω αμήχανα,γιατί τις είδα πιο κάτω δίπλα από κάτι τρόφημα και σκέφτομαι πώς μάλλον δεν είναι γι αύτην, αλλά για την κόρη της ή την εγγονή της. Σκέφτηκα να την ρωτήσω αν θέλει με φτερά ή αν πρωτιμά κάτι πιο εξεζητημένο, αλλά κόλλησα στην λέξη 'μότα'! Και μένω με το αγγούρι στο χέρι για αρκετά λεπτά! Άρωμα αγγουριού σου λέει και πράσινα άλογα! Πολύ σουρεάλ η μέρα στο supermarket!

Καλικάντζαροι

Όταν ήμουν μιτσιά, κάθε γιορτές τζιαμέ που ούλλα τα άλλα τα παιδάκια επεριμέναν να δούν τον Άγιο Βασίλη, εγώ επερίμενα να δώ τους καλικάντζαρους. Ήξερα πώς δεν υπήρχε αυτός ο παιδέρας παππούλης με τα ροδοκόκκινα μάγουλα του μεθύστακα και την σκεμπούα που πιάνει ούλλα τα μωρά τζιαι καθίσκει τα πάνω του, τζιαι πως τα δώρα μου τα έφερναν οι γονιοί μου τζιαι εβάλλαν τα κάτω που το δέντρο. Εξάλλου σε όσα πάρτυς με πήγαιναν καταλάμβαινα πώς κάποιος μαλάκας εντύνετουν Άγιος Βασίλης , που συνήθως ξεχώριζε το μαύρο του μουστάτζι πάνω που την ψεύτικη γενιάδα του.

Εμένα άλλο με έτρωε! Να δώ καλικάντζαρους. Στο σχολείο οι δασκάλοι ελέαν μας πολλά, τζιαι είχα μεγάλη αγωνία να έρτουν τα Φώτα για να μείνω άγρυπνη τζιαι να φκώ στην ταράτσα του σπιθκιού μου να πιάω ένα καλικάτζαρο στα πράσα. Αγγούρι! Ακόμα καρτερώ τζιαι εν είδα, εκτός αν κυκλοφορούν ανάμεσά μας τζιαι έχουν άλλη μορφή , τζιαι εν τους επήρα χαπάρι.

Που την άλλην, σκέφτομαι πως οι αρχαίοι ημών προγόνοι μας μπορεί να ήταν πολλά αθκιασεροί τζιαι επλάθαν μύθους για να φοητσιάζουν τα κοπελλούθκια να πνάζουν, μετά που τόση ζάχαρη που κατανάλωσαν στις γιορτές. Εκτός αν επίναν τίποτε τζιαι εθωρούσαν μαύρα ανθρωπούθκια με τζέρρατα να βουρούν τζιαι να τους πιάνουν τους λουκουμάδες. Εν ηξέρω είμαι σε δίλημμα τωρά. Συνήθως όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά, όι πάντα βέβαια, αλλά μπορεί τζιαι κάτι να παίζει δαμέ. Παίζει- ξιπαίζει εγώ εν είδα ακόμα τίποτε, τζιαι ο πόθος μου να δώ καλικάντζαρους παραμένει ανεκπλήρωτος!