Monday 20 October 2014

Καρκίνος

Όι το ζώδιο. Μακάρι να σας έγραφα κάμποσες αρλούμπες για τα ζώδια τζιαι να σας εχρέωνα θέμας. Μιλώ για το άλλο, την αρρώσκειαν, την "ακατανόμαστην", όπως την λαλούν πολλοί. Ούλλοι μας εχάσαμεν τζιαι κάποιον που τον έφαεν ο καρκίνος. Μια θεία, μια γιαγιά, έναν παππού, μια μάμμα, ένα παπά, ένα ξάδερφο, ένα γείτονα ......... Ιδίως σε τούντον τόπο, μάλλον επειδή είμαστε μια στάλα γη τζιαι ούλλα μαθαίνουνται; Είμαστε ούλλοι συγγενείς ένα πράμα; Φταίει ο ήλιος τζιαι μεταλλάσσει μας τα κύτταρα; Φταίει ο Χριστόφκιας τζιαι οι Τούρτζιοι; Φταίει το ΑΠΟΕΛ; Φταίν οι γιατροί μας; Φταίει η διατροφή μας, εν ούλλα πιτημένα τζιαι τρώμεν τα; Φταίει η γαμημένη μας η τύχη;

Όπως τζιαι να έshιει, κάποιος που ξέρουμε, ακόμα τζιαι κάποιοι μλποκόφιλοι παλεύκουν με τούντην κατάρα τζιαι κάμνουν το δικό τους αγώνα. Εν να ακούσεις για κάποιον γνωστό, εννα μάθεις για ένα δικό σου. Κάποιοι καταφέρνουν τα τζιαι νικούν, τούτο εν ευχάριστο! Το shιοιρόττερο εν να χάσεις κάποιον πολλά δικό σου που είshιεν καρκίνο, αλλά επέθανεν ξαφνικά που άλλο πράμα, επειδή εξασθένησεν ο οργανισμός του. Ή να θωρείς κάποιον πολλά δικό σου που έλυσεν τζιαι 'ποσταξεν που τούντην αρρώσκειαν τζιαι να μεν πεθανίσκει να ησυχάσει.

Εν ηξέρω αν πάει κάτι Χ σε τούντον τόπο με τούντην αρρώσκειαν. Μάλλον να μεν φταίει τζιαι κανένας! Όμως κάποιες απορίες βρε παιδί μου που εν τζιαμέ.... Πέραν του ότι ο ανθρώπινος νους εν κατανοεί, ούτε δέχεται τον θάνατο εύκολα τζιαι απλά, πέραν του ότι τζιαι η κουτσή Μαρία έγινεν ο πλέον ειδήμονας τζιαι λαλεί ό,τι θέλει περί του θέματος, πού παν τόσα λεφτά που μαζεύκουνται κάθε λλίο για την αντιμετώπιση του καρκίνου; Τόσα chιάγια, τόσα φεστιβάλ, τόσες εκδηλώσεις, τόσοι έρανοι, τόσα χρόνια εν εμαζευτήκαν αρκετά λεφτά για να βελτιωθεί έστω η ποιότητα της αντιμετώπισης, αν όι να ξιληφτεί; Τζιαι πιο γενικά, παγκόσμια, να ξεφύγουμε που τα πάτρια εδάφη, εξελίχτηκαν ούλλα τόσο πολλά, δαμέ εννα αρκέψουμε να γυρεύκουμε κατοικίαν στον Άρη, ήβραμεν θεραπεία για τη λέπρα, τον τύφο, το AIDS, το συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ) τζιαι του ΟΣΕΛ, ήβραμεν θεραπεία του έρωτα ..... Τζιαι του καρκίνου όι - να ξιληφτεί να πάει στα ανάθεμα; Εν τζιαιν αρρώσκεια σπάνια, ούτε καινούριο φρούτο, εν αρρώσκεια που προσβάλλει στο σύνολο 12,7 εκατομμύρια πλάσματα σε ούλλον τον κόσμο κάθε χρόνο! Τζιαι έshιει τόσα πολλά είδη τζιαι με τες μεταστάσεις τους. Εν άκουσα κανέναν να έσιει AIDS στον εγκέφαλο. Αλλά άκουσα για καρκίνο του μαστού, του προστάτη, του τραχήλου, του λάρυγγα, του πνεύμονα, του ήπατος, των οστών, των νεφρών, του εντέρου, λεμφώματα, λευχαιμία, των όρχεων, του παγκρέατος, του ΛΑΠΑ, του στομάχου, του στόματος,  του εγκεφάλου, του ενδομητρίου, της ουρήθρας, του ενός, του μηνός, του Νίκου, του ανηλίκου, της πίστας, της νύστας, της ωραίας, της παρέας, της ομάδας, Σερενάτα και πάσης Ελλάδος!!! Ναί, θεραπείες και προσπάθειες γίνονται εν λαλώ, να ξαληφτεί όμως εν γίνεται! Παίζει καμιά λαθκιά με τες φαρμακευτικές εταιρείες; Ξέρει κάποιος την εξάληψη τζιαι εν την λαλεί γιατί παίζουνται συμφέροντα; Μόνο εγώ παραλογίζομαι τζιαι κάμνω conspiracies του κώλου; Εννα μάθουμε σε λλία χρόνια, αν ζούμε ως τότε ..... ή εν θα μάθουμε ποττέ. Μπορεί να μαθευτεί που εννα μπούμε στον αστερισμό του Καρκίνου, μετά που shιλιάες εκατομμύρια χρόνια. Μπορεί όντως να μεν υπάρχει ακόμα το μαγικό ιατρικό, έππεσε η 11η πληγή του Φαραώ τζιαι ταλανίζει τα πλήθη. Τζιαι παρετάτε τες βλακείες του στύλ "τρώε λεμόνια ή μαγικά μανιτάρκα τζιαι μύξαν του καραόλου μόνο", υγιεινή καταπιεστική ψυχαναγκαστική διατροφή τζιαι μαλακίες. Αν έρτει τζιαι έβρει σε, εν σε σώζουν ούτε τα αμπελοπούλια! 

Να ευχηθώ καλόν αγώνα σε ούλλους όσους βασανίζουνται που τούντην αρρώσκεια τζιαι να πω πως υπάρχουν πολλές θεραπείες, να κάμνουν υπομονή τζιαι να εν θετικοί, να μεν παραιτούνται λεπτό! Να ευχηθώ στη θεία μου καλό ταξίδι τζιαι καλήν αντάμωσην. Φίλα μου τον παππού τζιαι τη γιαγιά που είμαι σίουρη θωρούν με κάθε μέρα τζιαι σκέφτουνται πώθεν επήρα ......
Να ευχηθώ στον καρκίνο να πάει στα ανάθεμα τζιαι να μεν ξανάρτει τζιαι σε σας ούλλους να ζείτε τη ζωή σας σαν να εν η τελευταία μέρα, όσο γίνεται. Ούλλοι εννα πάμε μια μέρα, είτε που καρκίνο, είτε που κάτι άλλο σίουρα, αλλά ο θάνατος έναιν πάντα άshιημος! 
Carpe fucking diem my friend! 
Mπαίνουμε στον Υδροχόο!






17 comments:

Moonlight said...

Εν πιστεύκω στα κονσπίρασι θίορις που υπάρχουν περί θεραπείας που μένει κρυφή.
Επίσης έχει γίνει πρόοδος από ότι διαβάζω, ξέρουν νομίζω τι θέλουν να κάμουν, μένει να βρουν πώς θα γίνει, επειδή κάθε καρκίνος εν διαφορετικός.
Λογικά τα λεφτά στην Κύπρο παν σε 1000 άλλες τρύπες που βελτιώνουν λίο ποτζεί λίο ποδά την κατάσταση. Αλλά έννα μου άρεσκεν να υπήρχεν κάπου μια ανακοίνωση για κάθε τι που γίνεται με τα χρήματα που μαζεύουν οι διάφοροι ανά διαστήματα για τέτοιους σκοπούς.
Να ξέρεις τι έσασε στο παιδογκολογικό πχ, που τα πέρσι ως φέτος.
Τέσπα, υγεία, τι άλλο να πω...

Unknown said...

Τριολούδιν μου καλημέρα! Τι θέμα άνοιξες τζαι εσύ τωρα! Τούτα τα conspiracies theories κάμνω τα τζαι εγώ, τζαι πραγματικά νομίζω ότι πρέπει να είσαι μεγάλος βλάκας για να μην πιστεύεις ότι έχουν συμφέροντα οι φαρμακευτικές, άλλωστε αυτές εξάπλωσαν όλες τις αρρώστιες που αντιμετοπίζει ο άνθρωπος σήμερα!Είμαστε τα πειραματόζωα τους, έγω προσωπικά έτσι το βλέπω, γιαυτό και για να πιώ έστω και ένα απλό παναντόλ πρέπει να είμαι του θανατά! Όπως και με το AIDS, πάντα υπήρχε η θεραπεία (δες τον Τζονσον), αλλά μόνο για τζίνους που εμπορούσαν να την πληρώσουν... τώρα που εφάαν τζαι εσπάσαν είπαν να δώσουν την ευκαιρία τζαι σε πιο φτώχο κόσμο τζαι να το παίζουν τζαι ήρωες!(Άτε να μεν τα πάρω πρωί πρωί!) Κάτι τέτοιο γίνεται και με με αυτή την ασθένεια, με την μόνη διαφόρα ότι και εμείς με τόσα άγχη και τόσο στρές ευκολίνουμε την κατάσταση και ώθούμε τον εαυτό μας πιο γρήγορα στην αγκαλιά του τέρατος. Γιαυτό ας σοβαρευτούμε λιγάκι και να θυμηθούμε πως είναι να ζείς, γιατί εμέις δυστυχώς ή ευτυχώς κάποτε είχαμε την ευκαιρία να ζούμε με λιγότερο άγχος, πως επιτρέψαμε σε όλα αυτά τα κωθώνια να μας επιβάλουν αυτό τον τρόπο ζωής δεν μπορώ να καταλάβω. Anw επολλολόησα! Καλό ταξίδι στην θεία και καλό παράδεισο. Φιλούρες!

Triolouin said...

Moonlight: Εν ηξέρω σίουρα, μάλλον εν παραλογισμοί του πονεμένου, εν σου ξανάτυχε να σκέφτεσαι λλίο καχύποπτα άμα πονείς; Η άποψη μου: με τόσα λεφτά που μαζεύκουνται θα ήθελα να γίνουνταν καλλύττερα πράματα και ναί θα ήταν ορθό να υπάρχει γνωστοποίηση πόσα ξοδεύτηκαν και για τί και στο κοινό!

Triolouin said...

Μικαελλούιν μου γλυκό: Εν ηξέρω, αλλά άρεσεν μου όπως τα έγραψες. Φιλιά!

Mana said...

Ο Τζόνσον δεν θεραπεύτηκε. ο ιός εξακολουθεί να υπάρχει στο σώμα του, απλά επειδή είναι πολύ γερός οργανισμός κατάφερε και άντεξε. Δεν είναι μόνος του, υπάρχουν πολλά παραδείγματα.

ο καρκίνος για να μεν σύρνουμε κουβέντες του αέρα δεν είναι μια μόνο ασθένεια. είναι συνδιασμός πολλών ασθενειών για αυτό και υπάρχουν και πολλοί παράγοντες που μπορούν να την προκαλέσουν. διατροφή, ακτινοβολία, διάθεση κληρονομική. Αν κρατάς δηλαδή το κινητό όλη μέρα και μιλάς χωρίς προφυλάξεις και πάθεις καρκίνο θα φταίνε οι φαρμακευτικές που δεν υπάρχει θεραπεία ή το ξερό σου το κεφάλι που δεν έλαβε υπόψη τις προειδοποιήσεις;

τα περισσότερα κρούσματα καρκίνου είναι θεραπεύσιμα, ευτυχώς.

το πρόβλημα είναι πως υπάρχουν πολλά, μα πάρα πολλά κρούσματα. Πράγμα καθόλου παράξενο αν σκεφτείς πόσο σκατά κάναμε τη ζωή μας. τρώμε μαλακίες, ζούμε μέσα σε συσκευές, δεν αθλούμαστε, είμαστε μακριά από τη φύση.

Moonlight said...

Σκέφτουμαι τα, τζαι έννεν του κουτουρού που είπα την άποψη μου έτσι για να την πω. Επροβλημάτισε με κι εμένα το θέμα, αλλά που ό,τι βρίσκω εν μου κάθεται να υπάρχει θεραπεία και να το ακοκρύπτουν. εν θα μπω στη διαδικασία να κάμω debate ποιος λέει τι και γιατί επιλέγω να πιστέψω τελικά τούτο που πιστεύω επειδή για μένα εν έχει νόημα.
Όσο για τα χρήματα, δεν ξέρω πού ξοδεύονται για να ζητήσω να εν καλύτερα, αλλά ας μας ελέαν να ξέρουμε, και να ξέρουμε τι ζητούμε όταν δίνουμε τα χρήματα που δίνουμε. Εν λίο περίεργη η φάση με τους εράνους κλπ στην Κύπρο, ομολογουμένως...

Triolouin said...

Ρε Μάνα: Εν σύρνω κουβέντες του αέρα, ούτε είπα ότι φταιν οι φαρμακευτικές.... εν εκατηγόρησα κανέναν! Ήταν απλές απορίες κάποιου που έχασε πολλούς, όι έναν, όι 2, όι 3, αλλά πολλούς δικούς του ανθρώπους, που ετρώαν τζιαι καλά τζιαι εν είχαν καν κινητό! Δικαιούμαι να έχω απορίες τζιαι να μου φαίνεται παράξενο που υποφέρουν τόσοι πολλοί για διάφορους λόγους τζιαι παράγοντες, έναιν; Εναιν ειρωνικά που το λαλώ, ούτε εκατηγόρησα κανέναν! Εν απορίες που περνούν που τον νου μου, ανέφερα διάφορα ενδεχόμενα ναί; :-)

Μούν μου: Μάλλον εν υπάρχει, έδωσα και αυτό το ενδεχόμενο και αυτό πιστεύω παραπάνω! Εν πολλά λυπηρό! Να σαι καλά .....

Anonymous said...

Triolina moy, sullipithria gia th theia sou. Touta pou dierwtase, oulloi mas ta skeftoumaste, en tha mathoume potte. To pio pithanon opws laleis jai c, en uparxei akoma therapeia. Polla gluko post, kalh dunamh se oullous mas!
Lemesios

Mana said...

Απολογουμαι αν ημουν αποτομη ειδικα σε μια δυσκολη στιγμη οπως το να χανεις καποιον που αγαπας.

Απλα τζεινο που ηθελα να πβ ειναι οτι Το θεμα καρκινος εν πολλα περιπλοκο . τζαι το πιο πιθανον οι ανθρωποι πιυ εχασες να εφυγαν ο καθενας απο διαφορετικη αιτια. Καλα καμνεις τζαι ψαχνεις το θεμα αλλα κοιταζε για επιστημονικες αποψεις και οχι οτι λεμε ο καθενας το μακρυ τζαι το κοντο του.

Anonymous said...

Θα συμφωνήσω με τη μάνα σε ένα βασικό: Κάναμε τη ζωή μας σκατά! Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που τα κρούσματα όλο και αυξάνονται... Έρευνες γίνονται συνέχεια, κάποτε θα βρεθεί και το φάρμακο για όλα, κι ύστερα θα βγει κάτι άλλο που θα ψάχνει θεραπεία... Ο θάνατος, ξέρω, εύκολο πράμα δεν είναι. Πρέπει όμως να τον κοιτάμε κατάματα κι αν αυτό είναι δυνατό να είμαστε συμφιλιωμένοι μαζί του, να μη μας φοβίζει. Εγώ τουλάχιστον -ίσως επειδή έχω χάσει από μικρή τους αγαπημένους ανθρώπους μου- προτιμώ να σκέφτομαι πως ο θάνατος τους πηγαίνει σε ένα καλύτερο μέρος από τούτον τον δύσκολο κι άδικο κόσμο...
Συλληπητήρια για την απώλειά σου... Είθε ο Θεός να μας δίνει δύναμη ν' αντέχουμε...
Φιλί σου στέλνω, συμπαράστασης...

Triolouin said...

Έχετε δίκαιο γκέρλες μου, όλες...

Μama mia: Νο πρόμπλεμ,σε έτσι πράμα, έσιει τόσα πολλά να σκεφτούμε τζιαι να πούμε. Κάποιες φορές ο πόνος παραλληρεί! You are right anyway, ο τρόπος ζωής μας πιον εν τόσο χάλια, που τίποτε εν πρέπει να μου φαίνεται παράξενο ....

Εύα: Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και που είσαι πάντα γλυκιά!

Triolouin said...

Λεμέσιε: Ευχαριστώ σε πολλά, να 'σαι καλά. Καλή δύναμη σε ούλλους μας!

Anonymous said...

Συλληπητήρια Τριολούδιν μου. Καλό ταξίδι στη θεία σου!

ruth_less said...

Ύπουλη αρρώστια, να προσθέσω στα όσα είπες Τριολουιν μου. Μέσα στον ένα χρόνο που έκαμνα ουλλες τις δυνατές θεραπείες (2 ειδών χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες τζιαι κάτι αλλά ποτζει-ποδά) είδα πολλά. Δεν είχε έναν ασθενή που να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά καρκίνου με τον άλλο. Τζιαι ο αριθμός των ασθενών να αυξάνεται ραγδαία. Φταιν ούλλα όσα είπαν οι πιο πανω, συν το τι αναπνέουμε. Πώς να τα απωθήσουμε ούλλα τούτα? No possible f.... way!

Ας κάνουμε ο καθένας το καλύτερο που μπορεί για τον εαυτό του.

Κουράγιο και δύναμη καλή μου.
Λυπούμαι για τη θεία σου... τζιαι γιατί επερασες τούτο τον πόνο πολλές φορές.
Ούλλοι θα φύουμε με κάποιον τρόπο.
Μακάρι ο κόσμος να μεν ταλαιπωρείται τζιαι να απελευθερώνεται γρήγορα.

Εν τω μεταξύ, να μεν ξεχάνουμε ότι η ζωή εν όμορφη τζιαι να την χαιρουμαστε όσο είμαστε εδώ.

:)

Triolouin said...

Tnx Αμαδρυάδα μου!

Ρουθούα μου: Έχεις απόλυτο δίκαιο! Σου εύχομαι καλόν αγώνα, πάντα με υγεία και δύναμη και να χαίρεσαι τη ζωή σου. You are a strong woman και αξιοθαύμαστη!

Anonymous said...

Πάω-έρκουμαι έshει μέρες, γράφω-σβήνω, εν ξέρω τί να πρωτοσχολιάσω. Μεγάλο θέμα άνοιξες φρεντ τζαι πονεμένο. Έχω πολλά να πω για τον καρκίνο γιατί έζησα τον πολλά με δικούς μου ανθρώπους, τζαι με ανθρώπους που εν τα εκαταφέραν τζι εχάσαμεν τους, τζαι με τη μάνα μου που την εχτύπησεν 3 φορές ως τωρά τζι ενίκησεν τον τζαι τες 3.

Κάποτε εξεκίνησα να γράφω κάποια πράματα σε μια δική μου ανάρτηση αλλά άφηκαν την τζιαμέ. Ίσως μαζέψω κάποτε τες σκέψεις μου τούτες τζαι ποστάρω τες.

Καλό ταξίδι στη θεία σου τζαι να' σαι σίουρη πως ενναν πάντα πουπάνω να σε σσιέπει

Triolouin said...

Ρε χρέντ μου, εσυγκίνησες με! Να 'σαι καλά πάντα τζιαι μπράβο στη μάνα σου που ενίκησεν. Εν πολλά δύσκολος τούτος ο αγώνας, πόσο μάλλον αμα εναιν μια φορά, ξέρεις τα τζιαι συ που πρώτον σιέριν. Ξέρεις, ο καθένας έσιει τα δικά του, αλλά τούτη η αρρώσκεια έφαεν πολλούς τζιαι επήρεν τους μιτά της! Έθελα να γράψω τζιείνα που σκέφτουμαι. Εύχομαι ότι καλλύττερο για τη μητέρα σου και την οικογένειά σου! Τζιαι είσαι Άθρωπος με Α κεφαλαίο!