Saturday 31 October 2015

Αύριο μπορεί ........

Άκουσα τούντο τραούδιν μες το αυτοκίνητο εκτές τζιαι ήρταν μου σκέψεις ...
Άκουά το που ήμουν φοιτήτρια, χρόνια πριν. Ένταλως περνά ο τζιαιρός α;
Ήβρα τον δρόμο μου για σπίτι;
Τόσα χρόνια εξωτερικό, σε διάφορα επαγγέλματα, σε διάφορες περιπέτειες, με διάφορους τζιαι διαφορετικούς ανθρώπους. Εφύρτηκα να έρτω πίσω, με την πρώτη "μεγάλη" ευκαιρία. Τζιαι ήρτα. Τί εκατάλαβα τελικά;
Εκατάλαβα πολλά πράματα τελικά!
Εν εκατάλαβα όμως αν ήβρα τον δρόμο μου για σπίτι.
Εσύ ήβρες τον δρόμο σου;  Όπως διερωτούμαι για μένα, διερωτούμαι τζιαι για σένα.
Μπορεί αύριο ...






10 comments:

Anonymous said...

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
........ Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου!!!!

Φιλικά και αγαπημένα!

ruth_less said...

Ανακάλυψα το σπίτι μου.
Μέσα μου.
Όποιος, ότι με κάνει να νοιώθω ασφάλεια αννοίω του το "σπίτι" μου τζιαι βάλλω τον μέσα.
Όπου νοιώσω ασφάλεια, τοποθετώ το "σπίτι" μου.
Ότι ΔΕΝ... φεύκω, κλείω τις πόρτες του σπιτιού μου.
Το σπίτι μου εν μέσα μου.
Δεν το χάνω ποττέ.

Νηπενθές said...

εγώ νομίζω είμαι τζιαμέ που ήσουν εσύ κάποτε. στο εξωτερικό τόσα χρόνια τζιαι περιμένω πότε εν να έρτω πίσω.
ο δρόμος μου; δυο βήματα μπροστά τζιαι τρία πίσω.

υγ. άσχετη πληροφορία αλλά να το πω: οι στερεοφόνικς εν το αγαπημένο συκρότημα του wayne rooney.

https://www.youtube.com/watch?v=SJ5cg0KNKH0

Beatrix Kiddo said...

αγαπώ τούτο το τραγούδι αφάνταστα, είδα το και λάιβ

μερικές φορές σπίτι εν τα θέλω μας, τούτα που μας γεμίζουν, έστω κι αν δεν είναι τα εύκολα, ή τα βολικά.

παρέτησα μια δουλειά με οκ λεφτά και πολλά ευέλικτη/λλιες ώρες χαλαρή, είπαν μου ότι ήμουν πελλή, και έπιασα μια δουλειά που δουλεύκω πολλά, αλλά που με γεμίζει, έστω κι αν μου τρώει την ζωή μου, τούτο μου αρέσκει. και όμως θα τα πετασσα ούλλα, όσα κατάφερα, για να μετακομίσω αλλού, για μια ακόμα περιέπέτεια, επδ κείνο που μου αρέσκει εν η αλλαγή.

οπότε συμπερασματικα το σπίτι, πολλές φορέςεν είναι κείνο που φαίνεται, η καλή δουλειά, η κύπρος, οι συγγενείς, το βόλεμα, το σπίτι εν κείνο που λαχταρά η καρδιά μας.

home is where the heart is ότι κι αν είναι αυτό.

https://youtu.be/g_8XVA5bT4c

BareFood George said...

κλαψ και κλαπς ...

Triolouin said...

Anonymous Kavafius: Ευχαριστώ, επίσης!

Ρουθούα μου: Έβαλα καλά τα λόγια σου μέσα μου! ΧΧ

Νηπενθές: Ναί, έτσι εκατάλαβα τζιαι 'γω :-). Εννα έρτεις όταν πρέπει!
Εννα έβρουμε ούλλοι τον δρόμο μας κάποτε. Έγινα λλιο μελό, ένναιν;
Είδες; Έχω κοινά με τον Rooney, μόνο που τζιείνος πιάνει up to £300,000 a week, £1,785 every hour and just under £30 every minute. Εγώ πιάνω just under £30 every minute!!! Χαχα.
P.S.: "We don't belong anywhere", I know "but when I look back now I got a smile on my face", hope you too!!!

Triolouin said...

Beatrix μου αγαπημένη: I like the way you think! If I could rewind my time would I change my life? Πολλά λλία πράματα θα άλλασσα, στην ουσία όι! Έχεις δίκαιο! Dream and be φιλενάδα!

Ρε George; Εντα περιπαίζεις; Πέψε κανένα χαρτομάντηλο τουλάχιστον!

BareFood George said...

Δεν σε περιπαίζω τριολούδιν . Αντιθέτως το κλαψ ήταν κλάμα από εμένα στην ερώτηση σου "Εσύ ήβρες τον δρόμο σου; Διερωτούμαι.... " και που εν εφυα που την Κύπρο και το κλαπσ ήταν πίσκαλα για εσένα και το post σου. :)

Mia Petra said...

Όταν βρεθεί κανείς σε σταυροδρόμι, οφείλει να ακολουθήσει μόνο έναν δρόμο. Αν "βρίσκει τον δρόμο" που ήθελε τελικά, ίσως και να μην το μαθαίνει ποτέ.. Φιλούθκια :)

Triolouin said...

Φιλούθκια!